Ярәмкә авылыннан Р. М. Шакирова кырык бишенче елның Җиңүле язында туа
Сугыш... Нинди кыска сүз... Нинди яман сүз... Өлкән буын кешеләре өчен бу сәз, әлбәттә, Бөек Ватан сугышы белән бәйле. Менә 75 ел инде без тыныч күк йөзе астында яшибез. Күпме, әллә азмы бу? Безнең өчен бу бик зур вакыт, тулы бер чор. Ә бу фаҗигаләрнең шаһиты булган кешеләр өчен әлеге 75 ел бер мизгел кебек үткәндер, мөгаен. Без, сугышны белмәүче яңа буын, ата-бабаларыбыз буыннары, сугыш чоры балалары буыны турында бик күп мәгълүмат туплыйбыз. Янәшәбездә яшәгән өлкәннәр, карап торуга, башкалардан берни белән дә аерылмыйлар кебек. Әмма алар белән сөйләшә башлагач, бик күп кызыклы нәрсәләр беләсең, сугыш бу кешеләрнең хатирәләрендә иң ачы хатирәләре белән сакланып калган. Очрашулар вакытында мин сугыш турында нәрсә дә булса сөйләвен сорагач, әңгәмәдәшләрем дә бер төрле үк җавап бирделәр: “Әй, нәрсә турында сөйләргә инде анда. Авыр, ач яшәдек. Җиңү кайчан килер инде дип көттек”.
Язмам герое Рима Мәхәсим кызы Шакирова 1945 елның 10 июнендә Шаран районы Бүләк авылында күп балалы Мәхәсим һәм Кәшифә Собханкуловлар гаиләсендә бишенче бала булып дөньяга килә. Әнисенең сүзләренә караганда, Рима апа тугач, әтисе сөенеченнән өенә бер капчык прәннек алып кайткан.
Әтисе Мәхәсим Собханкуловны сугышның беренче көннәреннән үк фронтка алалар. Авыр яраланганнан соң ул кул чугын югалта, һәм аны демобилизациялиләр. Ул 45 ел буе башлангыч сыйныфлар укытучысы булып эшли. Мәхәсим Собханкулов Шаран районында гына түгел, тирә-як районнарда да балалар укыта, дип искә ала ул. Укытучылар җитмәү аны шул рәвешле эш һәм яшәү урынын үзгәртергә мәҗбүр итә.
Рима башлангыч белемне Каракүл авылы башлангыч мәктәбендә ала. Ә башлангыч сыйныфлар укытучысы – әтисе. Рима апа мәктәп тормышыннан кызыклы очракны искә ала. Аларның сыйныфында Рифкать исемле малай укый, ул һәрвакыт начар билгеләр генә ала. Бөтен гаеп, мөгаен, аның тотлыгып сөйләшүендә булгандыр, нәкъ менә шуңа күрә дәресләрдә җавап бирергә ояла һәм нәтиҗәдә гел начар билгеләр ала. Малай чираттагы икелесен алгач, укытучының сыйныфтан чыгып киткәнен көтеп кенә тора да, журналда икеле билгесе куелган битне ертып ата. Боларның барысын да Рима күреп тора һәм әтисенә зарлана. Мәхәсим абый малайны түгел, ә кызын җәзага тарттыра! Рифкать исә яхшы кеше булып үсте, менә дигән хезмәткәр булды, әнисен хөрмәтләп тәрбияләде.
Рима Мәхәсим кызы Сарсаз авылында тулы булмаган урта белем ала. Хезмәт эшчәнлеген 1962 елда Туймазы медицина пыяласы заводында башлый, ул анда ике ел ярым эшли.
1968 елда ул Ярәмкә авылыннан Наил Муса улы Шакировка кияүгә чыга. Яшь гаилә Чиләбе өлкәсенең Межозерный поселогына китә һәм металлургия заводында эшли башлый. Дүрт елдан соң Шакировлар гаиләсе туган якларына әйләнеп кайта.
Авылда, күңел биреп, үз-үзеңне аямыйча эшләсәң, теләсә нинди эш яхшы. Рима Мәхәсим кызы озак еллар фермада сыер савучы, сөт җыючы, төрле эшче, авыл клубында техник хезмәткәр, 19 ел буена Ярәмкә авыл клубы мөдире булып эшли. Кайда гына эшләмәсен, ул үзен тырыш, җаваплы хезмәткәр итеп танытты. Р. М. Шакирова ведомство мактау грамоталары, рәхмәт хатлары белән, ә 1989 елның 19 июлендә СССР Мәдәният министрлыгы указы белән “Яхшы хезмәте өчен” билгесе белән бүләкләнде.
Ул искиткеч әни, тормыш иптәше белән уллары Илдар һәм Динарны, кызлары Резеданы тәрбияләп үстерделәр, аларга олы тормышка юллама бирәләр (кызганыч, Наил Муса улы 2013 елда якты дөньядан китә). Барлык балалары да югары белем алдылар. Олы улы Илдар хатыны Гүзәл белән бер ул үстерәләр. Эштән буш вакытында (ул район электр челтәрләрендә диспетчер булып эшли) хуҗалык эшләре белән шөгыльләнә, умарта үрчетә. Ярәмкә авылында әнисеннән ерак түгел яши. Аңа ашыгыч ярдәм кирәк булганда һәрвакыт янәшәдә. Резеда Октябрьский шәһәренең ЗАГС бүлегендә әйдәүче белгеч булып эшли, сөйкемле ике кыз тәрбияләп үстерде. Кече улы Динар Дүртөйле шәһәрендә яши һәм эшли, хатыны Фәридә белән өч ул үстерәләр. Ул Дүртөйле районара прокуроры.
Р. М. Шакирова бүген дә яхшы яши, үз хуҗалыгын тота, иртә яздан көзгә кадәр бакчада эшли. Рима Мәхәсим кызы “Яшь йөрәкләр” халык фольклор коллективының актив җәмәгатьчесе һәм солисты, аралашу, тәҗрибә уртаклашу өчен вакыт таба.
“Беркем дә, бернәрсә дә онытылмый” девизы – үткәнне хөрмәт итү генә түгел, ул бүгенгегә омтылыш. Ул кешегә үзен тирәнрәк аңларга, үз дәрәҗәсен бәяләргә, әйләнә-тирә мохитне аңларга ярдәм итє. Риманың әтисе, укытучы буларак, чын кешеләр, намуслы хезмәт ияләре, илнең лаеклы вәкилләрен тәрбияли. Чөнки безгә салынган әдәплелек, фидакарьлек гаиләдән һәм мәктәптәге изгелек дәресләреннән киләє.